Zawód kierowcy autobusu często opisuje się nie tylko odpowiednimi umiejętnościami związanymi z prowadzeniem pojazdu i jego obsługą techniczną, lecz także jako rodzaj powołania. Zarówno psychologowie, jak i praktycy transportu osobowego są zgodni, że kandydat na kierowcę autobusu musi lubić bezpośredni kontakt z ludźmi i mieć wysokie kompetencje interpersonalne. W przeciwnym razie ma niewielkie szanse utrzymania się w tym zawodzie. Jakimi cechami powinien odznaczać się zawodowy kierowca autobusu?
Warunkiem oczywistym i koniecznym do wykonywania zawodu kierowcy w przewozach pasażerskich są odpowiednie uprawnienia. Niezbędna jest również wiedza techniczna oraz umiejętność wykonania podstawowych napraw. Jednak kluczowe są odpowiednie predyspozycje osobowościowe.
Minimum konieczne
Kontakt z ludźmi zawsze niesie ze sobą ryzyko zaistnienia sytuacji konfliktowych. Tym bardziej że przewożone osoby nie zawsze nastawione są przyjaźnie, mogą być pod wpływem alkoholu czy przyjmować postawy roszczeniowe. Z drugiej strony pasażer może być osobą chorą, niepełnosprawną lub w podeszłym wieku, która wymaga większej empatii. Stąd bardzo przydają się „miękkie” kwalifikacje, takie jak pogodne usposobienie, kultura osobista połączona z asertywnością, umiejętność radzenia sobie ze stresem i rozładowywania napięcia.
Duże znaczenie ma też wygląd zewnętrzny – higiena osobista, schludny ubiór – jak również dbałość o czystość i porządek w autobusie.
Cechy długodystansowca
Kierowca w transporcie osobowym – szczególnie międzynarodowym, na długich trasach – musi posiadać umiejętność radzenia sobie z nowymi, często zaskakującymi sytuacjami. Nie tylko na drodze, ale też w relacjach z przewożonymi osobami.
Ogromne znaczenie ma umiejętność poruszania się po sieciach autostrad i rozległych arteriach miejskich, znajomość lokalnych przepisów i choćby podstawowe kompetencje językowe. Nieznajomość przepisów ruchu drogowego, niedostateczna wiedza na temat wypełniania dokumentów przewozowych, złe planowanie czasów przejazdu, mylenie trasy. Wszystko to może skutkować opóźnieniami, mandatami, ryzykownymi zachowaniami w czasie jazdy i konfliktami z pasażerami.
Wycieczka, czyli misja specjalna
Specyficznym rodzajem transportu osobowego są przewozy turystyczne. To bardzo ciekawa praca, oferująca możliwość poznawania nowych miejsc oraz bonusy w postaci ulgowego lub bezpłatnego wstępu na imprezy i do różnego typu obiektów. Jednak wymaga od kierowcy umiejętności nawiązywania i podtrzymywania przez okres wielu dni dobrych relacji zarówno z uczestnikami, jak też z pilotami.
Niedostateczna znajomość miejsc parkingowych, błądzenie w odwiedzanych miastach czy brak elastyczności w reagowaniu na potrzeby i oczekiwania uczestników wycieczki rodzi sytuacje konfliktowe. Tym łatwiej o nie, gdy wycieczkowicze bywają nastawieni roszczeniowo („płacę, więc wymagam”) i niezdyscyplinowani (spóźnienia, spożywanie alkoholu, palenie papierosów). Kierowca wycieczki musi być empatyczny, komunikatywny, ale też asertywny i zdolny przejąć inicjatywę w sytuacjach zagrożenia.
Kierowca – twarz firmy
Przez pryzmat wyglądu i zachowania kierowcy klient ocenia przewoźnika. Stąd niezwykle ważne jest przeprowadzenie fachowej rekrutacji. Pozwoli ona wyłonić kandydatów łączących wysokie kompetencje zawodowe z pożądanymi cechami osobowościowymi i nienaganną prezencją. Kierowca w transporcie osobowym to pracownik, którego poszukiwanie warto zlecić profesjonalnej firmie HR.
